Wielki Szczyt Wideł
Wielki Szczyt Wideł (słow. Veľká Vidlová veža, niem. Große Gabelspitze, węg. Nagy Villa-csúcs) to szczyt o wysokości 2522 m n.p.m. w grani Wideł, położony w słowackich Tatrach Wysokich. Znajduje się pomiędzy Zachodnim a Wschodnim Szczytem Wideł, oddzielonymi odpowiednio Przełęczą w Widłach oraz Wyżnią Przełęczą w Widłach.
Wielki Szczyt Wideł jest najwyżej położonym punktem między Łomnicą a Kieżmarskim Szczytem, z wyjątkiem Miedzianego Muru. Jego strome ściany opadają zarówno do Doliny Dzikiej, jak i do Doliny Łomnickiej. Szczególnie imponująca jest ściana północno-zachodnia, która opada około 500 m do Miedzianej Kotliny, z dwiema Miedzianymi Ławkami. Dodatkowo, znajdują się tam żleby zbiegające z Kieżmarskiej Przełęczy oraz rysy, które je przedłużają. Na dolnej części ściany znajduje się Troista Płaśń, a powyżej niej Miedziana Kazalnica.
Wielki Szczyt jest widoczny z Łomnickiego Stawu oraz z kolejki na wierzchołek Łomnicy. Nie prowadzą na niego żadne oznaczone szlaki turystyczne, a dostęp do wierzchołka mają jedynie taternicy. Najprostsza droga prowadzi od Przełęczy w Widłach, omijając grań po stronie Cmentarzyska. Drogi prowadzące obiema ścianami są trudne, oceniane w skali UIAA na III–V.
Wielki Szczyt Wideł bywa mylony z całą granią, która nazywana jest Widłami, dlatego dla jasności wierzchołek określa się jako Wielki Szczyt Wideł.
Historia
Pierwsze wejścia na szczyt miały miejsce:
- Miklós Szontagh (junior) i Johann Hunsdorfer (senior), koniec sierpnia 1903 r. – letnie
- Ernst Dubke, Johann Breuer i Johann Franz (senior), 17 lutego 1906 r. – zimowe
Przypisy
Kategoria: Szczyty słowackich Tatr
Kategoria: Szczyty Tatr Wysokich
