Wielki Buczek
Wielki Buczek (niem. Gross Butschkau) to wieś położona w województwie wielkopolskim, w powiecie kępińskim, w gminie Rychtal, oddalona o 20 km od Kępna. Miejscowość otacza natura, z polami, łąkami oraz lasami. Wołczyński Strumień ma swoje źródło w pobliżu wsi.
Nazwa
Nazwa „Wielki Buczek” wywodzi się od drzewa bukowego. W średniowiecznej księdze uposażeń biskupstwa wrocławskiego miejscowość została wymieniona w zlatynizowanej formie jako Bucecz.
Historia
Wieś powstała w 1772 roku, po epidemii cholery, która spowodowała wymarcie dawnych osad. Nowe osady zostały założone przez Charlottę hr. Rauber, która oddała je w dzierżawę osadnikom z Krakowa. W 1845 r. właścicielem był hr. Henryk von Strachwitz, a później Alexander Friedrich Constantin von Mischke-Collande. W 1928 roku wieś liczyła 258 mieszkańców, z czego większość stanowili Polacy.
W czasie II wojny światowej wieś była miejscem działań wojennych, a po wojnie zorganizowano edukację dzieci w szkole, mimo przerw spowodowanych zakwaterowaniem wojsk radzieckich.
Edukacja
Szkoła w Wielkim Buczku została założona w 1790 roku. Pierwszy budynek szkolny powstał w 1802 r., a drugi w 1902 r. W ciągu lat funkcję nauczycieli pełnili m.in. Jan Utech oraz Franciszek Mikołajczyk. Po wojnie edukację prowadził Wacław Niechciał, a w 2004 roku dyrektorem został Zdzisław Mikołajczyk. Nowy budynek szkoły oddano do użytku w 1998 roku.
Dworek
Dworek w Wielkim Buczku, wzniesiony w II poł. XIX wieku, znajduje się w parku i jest zwrócony na południe. Obiekt ma ceglane fundamenty oraz drewniany strop.
Dworzec PKP
Dworzec PKP, otwarty w 1912 roku, był częścią linii Kępno – Namysłów. Ostatni pociąg przejechał tę trasę 6 marca 1992 roku z powodu nierentowności. Budynek dworca jest obecnie w złym stanie, a bujna roślinność maskuje jego pozostałości.
