Wergiliusz
Wergiliusz, właściwie Publiusz Wergiliusz Maro, to rzymski poeta urodzony 15 października 70 p.n.e. w Andes koło Mantui. Zmarł 21 września 19 p.n.e. w Brindisi. Jest autorem takich dzieł jak Eneida, Georgiki oraz Bukoliki, które miały ogromny wpływ na literaturę i kulturę europejską.
Życiorys
Wergiliusz pochodził z niezamożnej rodziny w Galii Cisalpejskiej. Jego talent dostrzegli Mecenas i August, którzy wspierali go finansowo i towarzysko. Po opublikowaniu Georgik, na prośbę Augusta, rozpoczął pracę nad Eneidą, której nie zdążył ukończyć przed śmiercią. Jego twórczość wywarła wpływ na literaturę do XIX wieku, a Wergiliusz często nazywany jest „Ojcem Zachodu”.
Dzieciństwo i młodość
Wergiliusz uczył się w Cremonie i Neapolu, gdzie studiował retorykę i filozofię. Początkowo interesował się epikureizmem, jednak później przeszedł na stoicyzm. W Rzymie próbował kariery prawniczej, ale nie odniósł sukcesu w tej dziedzinie. Wkrótce zrezygnował z prawa i powrócił do Neapolu, gdzie zaczął pisać bukoliki.
Problemy majątkowe
Po bitwie pod Filippi w 42 roku weterani domagali się ziemi, co skutkowało wywłaszczeniem rodziny Wergiliusza. Dzięki pomocy przyjaciół, poeta odzyskał majątek, ale ostatecznie stracił go ponownie. Po śmierci ojca, Wergiliusz osiedlił się na stałe w Neapolu.
Twórczość
- Bukoliki: Zbiór dziesięciu wierszy, inspirowany greckim poetą Teokrytem.
- Georgiki: Poemat o rolnictwie, sadownictwie i pszczelarstwie, napisany w czterech księgach.
- Eneida: Epopeja opowiadająca o Eneaszu i jego podróży do Italii, której nie udało się Wergiliuszowi ukończyć.
Śmierć i spuścizna
Wergiliusz zmarł w 19 roku p.n.e. w Brundisi, gdzie został pochowany. W swoim testamencie prosił, by Eneida nie była publikowana, jednak po jego śmierci została zredagowana przez przyjaciół. Dzieła Wergiliusza miały ogromny wpływ na literaturę i były studiowane przez wieki, stając się fundamentem europejskiej tradycji literackiej.
Recepcja
Wergiliusz był ceniony już za życia, a jego prace miały wpływ na wielu późniejszych poetów i myślicieli. W średniowieczu stał się symbolem literackim, a jego twórczość była interpretowana w kontekście chrześcijańskim. W Polsce jego dzieła zaczęły być znane od XII wieku, a Eneida zyskała na popularności w XVI wieku.
