Welocyped – Historia i Opis
Welocyped, znany także jako pierwotny rower, to pojazd, który nie posiada łańcucha ani hamulców. Cechuje się dużym przednim kołem i małym tylnym, a w różnych wersjach występuje również z dwoma lub czterema kołami. Pojazdy te były najczęściej napędzane przez pedały umieszczone na osi przedniego koła.
Początki Welocypedów
W drugiej połowie XIX wieku, wynalazcy z Francji i Stanów Zjednoczonych, w tym Francuz, opracowali różne modele welocypedów. Inspiracją dla tych konstrukcji była „maszyna biegowa” stworzona przez niemieckiego wynalazcę, barona Karla Draisa, oraz Denisa Johnsona z Londynu w 1819 roku.
Wynalazek Draisa
Karl Drais zaprezentował swój pojazd po raz pierwszy w czerwcu 1817 roku, a w 1818 roku opatentował swój wynalazek. Maszyna ta szybko zdobyła popularność w Wielkiej Brytanii i Francji, gdzie znana była jako:
- draisienne (Francja)
- draisine
- dandy horse
- hobby horse (Wielka Brytania)
Pojazdy te musiały być dostosowywane indywidualnie do użytkowników, co wynikało z braku regulowanych siodełek. Welocypedy były w całości wykonane z drewna i mogły być używane jedynie na dobrze utrzymanych drogach. Ich popularność była na tyle duża, że niektóre samorządy zaczęły wprowadzać zakazy ich używania z powodu licznych wypadków z udziałem pieszych.
Podsumowanie
Welocyped to ważny etap w historii rozwoju rowerów, który zapoczątkował nową erę w transporcie. Pomimo swoich ograniczeń, przyczynił się do dalszych innowacji i ewolucji pojazdów rowerowych.
