Wawrzyniec Lewandowski
Wawrzyniec Lewandowski (1831-1864) był polskim księdzem katolickim i uczestnikiem powstania styczniowego. Jako brat stryjeczny pułkownika Walentego Lewandowskiego, aktywnie angażował się w ruch niepodległościowy, pełniąc rolę proboszcza w parafii Seroczyn.
Życie przed powstaniem
Urodził się 8 sierpnia 1831 roku w Łaskarzewie. Po edukacji w gimnazjum w Siedlcach i ukończeniu Seminarium Duchownego w Janowie Podlaskim, przyjął święcenia kapłańskie 3 maja 1856 roku. Pracował jako wikary w Górznie, a później w Rozbitym Kamieniu, zanim został proboszczem w Seroczynie w 1863 roku.
Działalność w powstaniu styczniowym
Podczas powstania styczniowego Lewandowski był członkiem komitetu powstańczego. Na plebanii ukrywał broń i dostarczał żywność powstańcom. Zyskał reputację patrioty, wygłaszając kazania o tematyce patriotycznej.
W nocy z 3 na 4 lipca 1864 roku, po incydencie z aresztowaniem dwóch powstańców przez właściciela folwarku Kamieniec, Lewandowski przybył na miejsce, aby ich uwolnić. Mimo zagrożenia, osobiście pomógł powstańcom uciec. Niestety, wkrótce po tym władze rosyjskie aresztowały go 9 lipca. Pomimo brutalnych przesłuchań, nie wydał nikogo.
27 lipca 1864 roku sąd wojenny w Siedlcach skazał go na śmierć za „podburzające kazania”. Wyrok został utrzymany przez namiestnika Fiodora Berga, a Lewandowski został stracony 4 sierpnia 1864 roku, powieszony publicznie w Seroczynie.
Pamięć o Wawrzyńcu Lewandowskim
Po jego śmierci pamięć o Lewandowskim była pielęgnowana przez mieszkańców Seroczyna. Ufundowano tablicę pamiątkową oraz pomnik. W 1938 roku odbyła się uroczystość poświęcenia szkoły podstawowej, której budowę rozpoczęto w 1925 roku na cześć księdza. Tablice pamiątkowe poświęcone Lewandowskiemu znajdują się w kościołach w Seroczynie i Łaskarzewie.
