„`html
Wasyl IV Szujski
Wasyl IV Szujski (Wasilij IV Iwanowicz Szujskij) urodził się 22 września 1552 roku w Niżnym Nowogrodzie, a zmarł 12 września 1612 roku w Gostyninie. Był carskim władcą Rosji w latach 1606–1610.
Genealogia i wczesna kariera
Pochodził z rodu Szujskich, związanych z dynastią Rurykowiczów. Rodzina ta, niegdyś wpływowa, straciła znaczenie w miarę wzrostu potęgi wielkich książąt moskiewskich. Wasyl zyskał na znaczeniu w czasach Fiodora I, uczestnicząc w spiskach przeciw Borysowi Godunowowi.
Bunt przeciw Dymitrowi I
W 1606 roku Szujski stał na czele zamachu stanu, który doprowadził do obalenia Dymitra Samozwańca I. Po zamachu, 29 maja 1606 roku, został wybrany carem przez Dumę Bojarską.
Panowanie
Wasyl IV został koronowany 1 czerwca 1606 roku. Nawiązał współpracę z patriarchą Hermogenem i podjął działania mające na celu umocnienie swojej władzy. Mimo popularności w Moskwie, spotkał się z opozycją na prowincji, co doprowadziło do wybuchu powstań, w tym buntu Iwana Bołotnikowa.
- 1606: Początek rządów i zamach na Dymitra I.
- 1608: Dymitr Samozwaniec II rozpoczął działania przeciwko carowi.
- 1609: Rozejm z Rzecząpospolitą, brak skutecznych działań.
Detronizacja i niewola
W 1610 roku, po klęsce wojsk carskich, bojarzy zawiązali spisek, co doprowadziło do detronizacji Wasyla IV. Został uwięziony i postrzyżony na mnicha. Po zajęciu Moskwy przez Polaków, uznał prawa Władysława Wazy do tronu.
Śmierć
Wasyl IV zmarł 12 września 1612 roku w Gostyninie. Początkowo pochowany w Gostyninie, jego szczątki przeniesiono do Warszawy, a ostatecznie do Soboru Archangielskiego w Moskwie w 1635 roku.
Życie prywatne
Wasyl IV był dwukrotnie żonaty. Jego pierwsza żona, Jelena, zmarła w 1592 roku. Drugą, Marię, poślubił w 1607 roku. Z ich małżeństwa urodziły się dwie córki: Anna i Anastazja. W 1610 roku zostali zmuszeni do rozstania i życia w stanie zakonnym.
„`
