Dynastia Walezjuszy
Walezjusze (fr. Valois) to dynastia królów Francji, która panowała w latach 1328–1589. Jej założycielem był Karol de Valois, syn Filipa III Śmiałego. Walezjusze byli boczną linią dynastii Kapetyngów.
Historia Dynastii
Walezjusze zastąpili dynastię Karolingów, która rządziła w latach 768–987, oraz Kapetyngów, panujących od 987 do 1328 roku. Po śmierci Karola V Mądrego dynastia podzieliła się na dwie linie: starszą, która wygasła wraz ze śmiercią Karola VIII w 1498 roku, oraz młodszą, Orleańską. Linia Orleańska podzieliła się na główną i boczną (Valois-Orléans-Angoulême), która wygasła z końcem rządów Henryka III w 1589 roku. Po Walezjuszach władzę objęli Burbonowie, którzy panowali do 1848 roku, z przerwą podczas rewolucji francuskiej i rządów Napoleona.
Królowie Francji z Dynastii Walezjuszy
- Filip VI (1328–1350)
- Jan II Dobry (1350–1364)
- Karol V Mądry (1364–1380)
- Karol VI Szalony (1380–1422)
- Karol VII Zwycięski (1422–1461)
- Ludwik XI (1461–1483)
- Karol VIII (1483–1498)
- Linia młodsza – Orleańska:
- Ludwik XII (1498–1515)
- Franciszek I (1515–1547)
- Henryk II (1547–1559)
- Franciszek II (1559–1560)
- Karol IX (1560–1574)
- Henryk III (1574–1589)
Podsumowanie
Dynastia Walezjuszy odegrała kluczową rolę w historii Francji, będąc kontynuatorem tradycji królewskich po dynastii Kapetyngów. Ich panowanie zakończyło się w 1589 roku, po czym władzę przejęli Burbonowie, co miało znaczący wpływ na dalszy rozwój Francji.
