Walenty Maciej Stefański
Walenty Maciej Stefański (1813-1877) był polskim działaczem politycznym, księgarzem i drukarzem. W 1848 roku był członkiem Komitetu Narodowego Polskiego w Poznaniu oraz jednym z organizatorów Ligi Polskiej.
Działalność w Wielkopolsce
Stefański, syn rybaka, rozpoczął edukację u księży reformatów, a później pracował w drukarni E. Deckera w Poznaniu. W 1831 roku uczestniczył w powstaniu listopadowym, za co otrzymał odznaczenie wojskowe. Po aresztowaniu przez pruskie władze, został amnestionowany i odbył służbę wojskową w Nadrenii.
W 1838 roku otworzył księgarnię, a dwa lata później drukarnię. W latach 1842-1846 wydawał czasopisma, takie jak „Postęp” i „Obrona prawdy”. Działał w Związku Plebejuszy, a w 1845 roku założył Gospodę Miejską w Poznaniu. Po krótkim aresztowaniu kontynuował działalność konspiracyjną, przygotowując Wiosnę Ludów.
W latach 1848-1850 redagował ludowe pismo „Wielkopolanin” oraz był wydawcą „Słowiańskich starożytności” autorstwa Pawła Józefa Szafarzyka. Jego drukarnia została zamknięta w 1851 roku, po czym próbował handlu, co zmusiło go do częstych zmian miejsca zamieszkania.
Działalność na Pomorzu
Przeniósł się na Pomorze i osiedlił w Pelplinie w 1864 roku, gdzie kontynuował działalność narodową. W latach 1863-1864 był więziony w Świnoujściu. W Pelplinie założył Towarzystwo Rolnicze oraz kasę pożyczkową, ale z biegiem lat ograniczył swoją działalność społeczną.
Stefański ożenił się z Pauliną Stefańską, z którą miał pięcioro dzieci. Zmarł w 1877 roku i został pochowany w Pelplinie.
W kulturze
Walenty Stefański jest jednym z bohaterów polskiego serialu historycznego „Najdłuższa wojna nowoczesnej Europy”, w reżyserii Jerzego Sztwiertni, w którym rolę tę zagrał Wiesław Rudzki.
Bibliografia
- Janina Krausowa, Walenty Stefański, w: Wielkopolski Słownik Biograficzny, Warszawa-Poznań 1981.
- Witold Jakóbczyk, Przetrwać nad Wartą 1815–1914, Warszawa 1989.
Linki zewnętrzne
- Publikacje Walentego Stefańskiego w bibliotece Polona.
