Wprowadzenie do Waka
Waka, co dosłownie oznacza „japoński wiersz”, to klasyczna forma poezji japońskiej, która zyskała popularność w początkowym okresie Heian. Termin ten został po raz pierwszy użyty przez poetę Ki no Tsurayuki, który chciał podkreślić różnicę między poezją japońską a chińską, znaną jako kanshi.
Rodzaje Waka
Gatunek waka obejmuje różne wzorce metryczne, w tym:
- Tanka – krótka pieśń
- Chōka – długa pieśń
- Bussokusekika – pieśń wyryta w kamieniu
- Sedōka – pieśń z powtórzonym początkiem
- Katauta – pieśń cząstkowa
Obecnie termin waka odnosi się głównie do tanka, jako że inne formy zanikły w okresie Heian.
Konkursy Uta-awase
Uta-awase to konkursy poetyckie, które rozpoczęły się około 885 roku. Uczestnicy rywalizowali, tworząc wiersze na wybrane tematy. Z czasem te wydarzenia stały się poważnymi rywalizacjami estetycznymi.
Historia i rozwój Waka
Waka ma długą historię, sięgającą VIII wieku, kiedy to została po raz pierwszy odnotowana w Kojiki i Man’yōshū. Pod wpływem chińskiej poezji oraz zachodnich prądów literackich, waka ewoluowała, poszerzając swoje tematy i formy ekspresji.
Znani poeci Waka i Tanka
W historii waka i tanka wyróżnia się wielu znakomitych poetów, którzy przyczynili się do rozwoju tego gatunku literackiego.
Podsumowanie
Waka to istotny element literatury japońskiej, który przez wieki rozwijał się, wpływając na kulturę i sztukę. Jego różnorodność form oraz tradycja rywalizacji poetyckiej, jak uta-awase, przyczyniły się do głębokiego osadzenia poezji w japońskiej kulturze.
