Wacława Sakowicz
Wacława Sakowicz, znana również jako Wacława Cumft-Sakowiczowa, urodziła się 6 marca 1896 roku w Wilnie, a zmarła 6 lipca 1987 roku w Częstochowie. Była utalentowaną pianistką, kameralistką oraz pedagogiem muzycznym.
Wykształcenie
W latach 1914–1918 studiowała grę fortepianową w Konserwatorium Moskiewskim pod okiem Rudolfa Wałaszka i Mikołaja Orłowa. Następnie, w latach 1919-1924, kontynuowała edukację w Konserwatorium Warszawskim, gdzie jej nauczycielem był Henryk Melcer.
Działalność pedagogiczna
Sakowicz prowadziła zajęcia w renomowanych instytucjach muzycznych, w tym:
- Konserwatorium Warszawskim
- Wileńskim Konserwatorium
- Państwowej Szkole Muzycznej II st. w Częstochowie (1946–1976)
W Wilnie pracowała także w Państwowej Szkole Specjalnej dla Niewidomych. W ciągu swojej kariery wykształciła wielu znanych muzyków, w tym:
- Tomasz Bugaj (dyrygent)
- Wojciech Łukaszewski (kompozytor)
- Zofia Miller (pianistka)
Równocześnie, od 1946 roku, była związana ze szkołą muzyczną w Radomsku.
Działalność koncertowa i osiągnięcia
Wacława Sakowicz prowadziła aktywną działalność koncertową, występując zarówno jako solistka, jak i kameralistka. Otrzymała liczne wyróżnienia, w tym:
- Złotą Odznakę Zasłużonemu w Rozwoju Województwa Katowickiego
- Medal 25-lecia Wyzwolenia Częstochowy (1971)
- Dyplom Uznania za twórczy wkład w rozwój szkoły (1955)
Bibliografia
- Łukaszewski Marcin, „Wojciech Łukaszewski – życie i twórczość”, WSP, Częstochowa 1997
- Mirosz Anna, „Monografia Państwowej Szkoły Muzycznej I i II stopnia w Częstochowie”, praca magisterska, PWSM, Katowice 1978
- Nekrolog Wacławy Sakowicz, „Życie Częstochowy” 10 lipca 1987, nr 159
Wacława Sakowicz pozostaje ważną postacią w polskiej muzyce, zarówno jako artystka, jak i nauczycielka, której wkład w rozwój muzyki klasycznej w Polsce jest nieoceniony.
