Volkmar Andreae
Volkmar Andreae (1879-1962) był szwajcarskim dyrygentem i kompozytorem, który odegrał znaczącą rolę w muzyce XX wieku. Urodził się 5 lipca 1879 roku w Bernie i zmarł 18 czerwca 1962 roku w Zurychu.
Wykształcenie i kariera
Andreae studiował pod okiem Karla Munzingera w Bernie oraz Franza Wüllnera w Kolonii. W latach 1900-1902 pracował jako korepetytor w operze w Monachium. W 1902 roku osiedlił się w Zurychu, gdzie pełnił szereg istotnych ról:
- Dyrygent Gemischter Chor (1902-1949)
- Dyrygent Männerchor (1904-1919)
- Dyrygent Tonhalle Orchester (1906-1949)
- Rektor konserwatorium (1914-1941)
W 1914 roku otrzymał tytuł doktora honoris causa konserwatorium w Zurychu. Od 1920 do 1925 roku był przewodniczącym Schweizerischer Tonkünstlerverein. Andreae był znany z wykonywania muzyki romantycznej, klasycznej i barokowej, a także za prowadzenie pierwszego włoskiego wykonania Pasji według św. Mateusza J.S. Bacha w Mediolanie w 1911 roku.
Twórczość kompozytorska
W dorobku Andreae znajdują się dwie opery:
- Ratcliff (Duisburg 1914)
- Abenteuer des Casanova (Drezno 1924)
Oprócz oper, skomponował również:
- Dwie symfonie
- Rapsodię na skrzypce i orkiestrę (1920)
- Musik na orkiestrę (1929)
- Koncert skrzypcowy (1940)
- Concertino na obój (1942)
- Dwa tria fortepianowe (1901, 1908)
- Sonatę skrzypcową (1903)
- Dwa kwartety smyczkowe (1905, 1922)
- Trio smyczkowe (1919)
- Divertimento na flet i trio smyczkowe (1945)
W swojej twórczości nawiązywał do stylistyki Richarda Straussa.
Rodzina
Wnukiem Volkmar Andreae był dyrygent Marc Andreae.
Odznaczenia
W 1957 roku odznaczony Wielką Srebrną Odznaką Honorową za Zasługi dla Republiki Austrii.
