Dzisiaj jest 23 stycznia 2025 r.
Chcę dodać własny artykuł
Reklama

Video Studio Gdańsk

Chcę dodać własny artykuł

Video Studio Gdańsk

Video Studio Gdańsk to niezależny producent filmowy z siedzibą w Gdańsku, założony w 1981 roku przez Mariana Terleckiego. Początkowo funkcjonował jako Agencja Telewizyjna Solidarność, a jego pierwszy film, „Kandydat”, dotyczył wyboru Lecha Wałęsy na przewodniczącego „Solidarności”.

Po wprowadzeniu stanu wojennego działalność filmowa została wstrzymana, a wznowiona w 1983 roku, dzięki współpracy z pallotynami i utworzeniu Duszpasterki Ośrodka Dokumentacji i Rozpowszechniania VIDEO. Celem było dostarczanie magnetowidów do plebanii w archidiecezji gdańskiej oraz produkcja filmów religijnych. Pierwszym samodzielnym dziełem studia był spektakl „Wzlot”, a drugim dokument „Ksiądz Jerzy”, który zdobył Grand Prix na festiwalu „SCOOP” w 1988 roku.

W 1987 roku, po wyjściu Mariana Terleckiego z więzienia, powstał Dział Dokumentacji Diecezjalnej i Pomocy Duszpasterskiej Video, który zrealizował reportaż z pielgrzymki papieża Jana Pawła II oraz film o Stefanie Kisielewskim. W 1989 roku studio przyjęło nazwę Video Studio Gdańsk.

W tym samym roku Marian Terlecki został redaktorem naczelnym Telewizji Gdańsk, jednak Marek Łochwicki i Waldemar Płocharski postanowili kontynuować działalność Video Studio Gdańsk. Studio stworzyło Gdański Magazyn Katolicki i współpracowało z krajowymi nadawcami telewizyjnymi, realizując program informacyjny dla TVN.

Produkcje i osiągnięcia

Video Studio Gdańsk zrealizowało ponad 1500 programów audiowizualnych, w tym:

  • reportaże
  • programy informacyjne
  • programy satyryczne
  • talk-show
  • filmy artystyczne
  • filmy religijne
  • filmy społeczno-edukacyjne
  • produkcje promocyjne i reklamowe

Wielu z tych programów zdobyło nagrody, w tym „Świat Bałtyku”, „Dlaczego? Wyprawa na Mt. Vinson” oraz „Ksiądz Jerzy”.

W 2018 roku osiem osób związanych z Video Studio Gdańsk otrzymało odznaczenie „Zasłużony Kulturze Gloria Artis”, w tym Marek Łochwicki, Waldemar Płocharski i Wojciech Ostrowski.

Linki zewnętrzne