Vestmannaeyjar – Archipelag na Północnym Atlantyku
Vestmannaeyjar, znany jako Wyspy Westmann, to archipelag położony na północnym Atlantyku, zaledwie 9 km na południe od Islandii. Nazwa wysp wywodzi się ze staronordyjskiego „Vestmenn”, co oznacza „ludzie zachodu”, odnosząc się do irlandzkich wygnańców i uciekinierów.
Większość wysp ma wulkaniczne pochodzenie, a na archipelagu znajdują się czynne wulkany. Ostatnie erupcje miały miejsce w 1963 roku, kiedy to powstała wyspa Surtsey, oraz w 1973 roku, gdy wulkan Eldfell wybuchł na Heimaey, niszcząc miasto Vestmannaeyjar.
Wyspy wchodzące w skład archipelagu
Archipelag składa się z 14 wysp, w tym:
- Heimaey (13,4 km²)
- Surtsey (1,9 km²)
- Elliðaey (0,45 km²)
- Bjarnarey (0,32 km²)
- Álsey (0,25 km²)
- Suðurey (0,20 km²)
- Brandur (0,1 km²)
- Hellisey (0,1 km²)
- Súlnasker (0,03 km²)
- Geldingur (0,02 km²)
- Geirfuglasker (0,02 km²)
- Hani, Hæna i Hrauney (nazywane Smáeyjar)
Vestmannaeyjar to istotny element geografii Islandii oraz ważny obszar pod względem przyrodniczym i historycznym.