Utu – Bóg Słońca w Mitologii Mezopotamskiej
Utu, znany także jako Szamasz w akadyjskiej tradycji, był bogiem słońca w mitologii mezopotamskiej. Był synem Nanny i bogini Ningal oraz bliźniaczym bratem Inanny. Jego żoną była Szerida (akadyjska Aja).
Świątynie i Wędrówka Słoneczna
Główne świątynie Utu, znane jako E-babbar, co oznacza „Biały Dom”, znajdowały się w Sippar i Larsie. Utu był postrzegany jako bóg, który od świtu do zmierzchu podróżuje po nieboskłonie. Jego wędrówka dawała mu możliwość obserwacji wszystkiego, co działo się na ziemi.
Bóg Sprawiedliwości
W związku z jego zdolnością do obserwacji, Utu zyskał reputację boga sprawiedliwości, prawdy i prawa. Pełnił rolę sędziego zarówno na ziemi, jak i w niebie. Jego wizerunek znajduje się na szczycie steli Kodeksu Hammurabiego, gdzie przedstawiony jest jako bóg-prawodawca, przekazujący prawa Hammurabiemu.
Symbole i Atrybuty
- Symbol: tarcza słoneczna
- Atrybut: piła
- Zwierzę: koń
Utu był również czczony w Fenicji, gdzie jego kult miał znaczący wpływ.