Uroczystość Wszystkich Świętych
Uroczystość Wszystkich Świętych, obchodzona 1 listopada, to dzień w Kościele katolickim, poświęcony wszystkim zmarłym chrześcijanom, którzy osiągnęli zbawienie. Związana jest z Dniem Zadusznym, obchodzonym 2 listopada. Uroczystość ta odzwierciedla wiarę w obcowanie świętych oraz powszechne powołanie do świętości.
Historia
Starożytność
Początki Uroczystości Wszystkich Świętych sięgają IV wieku, kiedy to w różnych Kościołach wschodnich obchodzono wspomnienie męczenników chrześcijańskich. W Edessie obchodzono je 13 maja, a w Konstantynopolu w pierwszą niedzielę po Zesłaniu Ducha Świętego.
Średniowiecze
W VI wieku w Rzymie rozszerzono obchody na wszystkich zmarłych. W 741 roku papież Grzegorz III ustanowił 1 listopada jako dzień poświęcony Wszystkim Świętym, wzorując się na wcześniejszych tradycjach anglosaskich i frankijskich. W 835 roku papież Grzegorz IV wprowadził obowiązkowe obchody tego święta w całym cesarstwie. Ostatecznie w 935 roku papież Jan XI nadał 1 listopada rangę osobnej uroczystości.
Obchody liturgiczne
Obchody uświetniają mszę i oficjum, które przez wieki różniły się w zależności od lokalnych tradycji. W XVI wieku sobór trydencki ustanowił jednolity formularz liturgiczny, który z czasem został upowszechniony w całym Kościele katolickim.
Zwyczaje w Polsce
W dniu Wszystkich Świętych oraz Dzień Zaduszny Polacy odwiedzają cmentarze, ozdabiając groby kwiatami i zapalając znicze. Święto to miało charakter wolny od pracy, często określane jako „Święto Zmarłych”.
Kościół prawosławny
W Kościele prawosławnym nie obchodzi się Uroczystości Wszystkich Świętych 1 listopada. Modlitwy za zmarłych odbywają się w określonych dniach po pochówku oraz w szczególnych sobotach. Wierni mogą jednak odwiedzać groby w tym dniu, szczególnie w mieszanych rodzinach.
Inne wyznania
Niektóre wyznania chrześcijańskie, takie jak Świadkowie Jehowy czy Kościół Adwentystów Dnia Siódmego, nie obchodzą Uroczystości Wszystkich Świętych, odrzucając wiarę w nieśmiertelność duszy oraz związane z nią praktyki.
