Urban VII – Krótkotrwały Papież
Urban VII, właściwie Giambattista Castagna, urodził się 4 sierpnia 1521 roku w Rzymie i zmarł 27 września 1590 roku. Pełnił funkcję papieża od 15 do 27 września 1590 roku, co czyni jego pontyfikat najkrótszym w historii.
Życiorys
Urban VII był synem szlachcica genueńskiego Cosimo Castagny oraz Constanzy Ricci Jacobacci. Dzięki matce był spokrewniony z kilkoma kardynałami. Ukończył studia na włoskich uniwersytetach, w tym na Uniwersytecie Bolońskim, gdzie uzyskał doktorat utroque iure. Pracował w Kurii Rzymskiej jako prawnik i pełnił różne funkcje, w tym referendarza Trybunału Apostolskiej Sygnatury Sprawiedliwości.
Kariera Kościelna
- 1 marca 1553 – mianowanie arcybiskupem Rossano
- 30 marca 1553 – przyjęcie niższych i wyższych święceń kapłańskich
- 4 kwietnia 1553 – sakra biskupia udzielona przez kardynała Girolamo Veralli
- 1562-1563 – uczestnictwo w obradach soboru trydenckiego
- 1565-1572 – nuncjusz w Hiszpanii
- 1573-1577 – nuncjusz w Wenecji
- 1583 – mianowanie kardynałem z tytułem prezbitera S. Marcelli
- 1586 – Inkwizytor Generalny Świętego Oficjum
Podczas swojej kariery Urban VII pełnił liczne funkcje w Państwie Kościelnym, w tym gubernatora Fano, Perugii oraz Bolonii. Reprezentował papieża Grzegorza XIII w ważnych misjach dyplomatycznych, a także uczestniczył w konklawe w 1585 roku.
Pontyfikat
Urban VII został wybrany na papieża 15 września 1590 roku, przyjmując imię Urbana VII. Jego pontyfikat trwał jedynie 12 dni, zakończony z powodu malarii. Nie zdążył nawet zostać koronowany. Początkowo pochowany w bazylice watykańskiej, w 1606 roku jego szczątki przeniesiono do bazyliki Najświętszej Maryi Panny powyżej Minerwy w Rzymie.
