Urban IV
Urban IV, właściwie Jacques Pantaléon (ok. 1200 – 2 października 1264), był papieżem od 29 sierpnia 1261 do 1264 roku. Urodził się w Troyes w Francji, w rodzinie szewca. Studiował prawo i teologię w Paryżu, a następnie został kanonikiem w Laon i archidiakonem w Liège.
Kariera przed papieżem
Jako legat papieski Innocentego IV, Urban brał udział w synodzie wrocławskim w 1248 roku oraz w traktacie dzierzgońskim między Prusami a Krzyżakami. W 1253 roku został biskupem Verdun, a w 1255 patriarchą Jerozolimy. Po śmierci papieża Aleksandra IV, Urban został wybrany na papieża po trzymiesięcznej elekcji.
Wyzwania papieskie
Po objęciu pontyfikatu, Urban IV szybko mianował 14 kardynałów, w tym sześciu Francuzów. Początkowo musiał rezydować w Viterbo z powodu wpływów Hohenstaufów. Jego pierwszym zadaniem było rozwiązanie problemu Królestwa Sycylii. Początkowo planował przekazanie korony Ludwikowi IX, jednak ostatecznie oddał ją Karolowi Andegaweńskiemu, który zobowiązał się do płacenia trybutu oraz wsparcia Kościoła.
Polityka i krucjaty
Urban IV starał się o zorganizowanie krucjaty w celu odnowienia Cesarstwa Łacińskiego w Konstantynopolu, jednak jego plany nie zostały zrealizowane. W 1264 roku zmarł w Perugii, nie osiągnąwszy porozumienia z Michałem VIII Paleologiem.
Znaczące osiągnięcia
- Wprowadzenie święta Bożego Ciała w 1264 roku na podstawie cudu, który miał miejsce w Bolsenie.
- Powierzenie opracowania liturgii Tomaszowi z Akwinu.
- Przeprowadzenie badań kanonicznych dotyczących kanonizacji Jadwigi Śląskiej.
Urban IV pozostaje ważną postacią w historii Kościoła, przede wszystkim za sprawą swoich działań w zakresie liturgii oraz polityki kościelnej. Zmarł 2 października 1264 roku.
