Służba Powietrzna Armii Stanów Zjednoczonych
Służba Powietrzna Armii Stanów Zjednoczonych (USAAS) została utworzona 24 maja 1918 roku jako kontynuacja Aviation Section, U.S. Signal Corps. Formacja ta powstała w kontekście I wojny światowej i istniała do 1926 roku, kiedy to została zastąpiona przez Korpus Powietrzny Armii Stanów Zjednoczonych (USAAC).
I wojna światowa w Europie
W momencie przystąpienia USA do I wojny światowej, 6 kwietnia 1917 roku, siły powietrzne liczyły około 300 samolotów oraz 65 oficerów i 1330 personelu. Do listopada 1918 roku liczba ta wzrosła do ponad 20 tysięcy oficerów i 174 tysięcy podoficerów oraz personelu cywilnego.
USAAS działały w Europie pod dowództwem generała Masona Patricka, a ich struktura obejmowała grupy lotnicze przydzielone do różnych armii:
- 1 Armia (płk. Thomas DeWitt Milling)
- 1st Pursuit Group
- 2nd Pursuit Group
- 3rd Pursuit Group
- 1st Day Bombardment Group
- 2 Armia (płk. Frank Purdy Lahm)
- 4th Pursuit Group
- 5th Pursuit Group
- 2nd Day Bombardment Group
Po I wojnie światowej
W 1924 roku USAAS zorganizowała pierwszy przelot dookoła świata, w którym uczestniczyły cztery samoloty i ośmiu pilotów. Misję zakończyły dwa samoloty oraz wszyscy piloci.