Unia w Krewie
Unia w Krewie, podpisana 14 sierpnia 1385 roku, była kluczowym wydarzeniem w historii Polski i Litwy. Jej celem było zjednoczenie obu krajów pod wspólnym władztwem.
Geneza unii
Unia ta była wynikiem długotrwałych konfliktów oraz potrzeby wzmocnienia obu państw w obliczu zagrożeń ze strony Zakonu Krzyżackiego. Wspólne interesy polityczne oraz militarne skłoniły do zawarcia sojuszu.
Postanowienia unii
- Władcą zjednoczonego państwa został Władysław Jagiełło, który był wielkim księciem litewskim.
- Jagiełło zobowiązał się do przyjęcia chrześcijaństwa oraz do nawrócenia Litwy.
- Unia miała na celu wspólne działania militarne przeciwko Zakonowi Krzyżackiemu.
Skutki unii
Unia w Krewie przyczyniła się do:
- Wzmocnienia pozycji Polski i Litwy w regionie.
- Integracji kulturowej i religijnej obu krajów.
- Rozwoju wspólnej polityki oraz administracji.
Znaczenie historyczne
Unia w Krewie stała się fundamentem późniejszej unii polsko-litewskiej, która miała długotrwałe konsekwencje dla obu narodów. Dzięki temu sojuszowi, Polska zyskała silnego sojusznika, a Litwa mogła liczyć na wsparcie w walce z wrogami.
Podsumowując, Unia w Krewie to kluczowy moment w historii Europy Środkowo-Wschodniej, który zadecydował o przyszłości Polski i Litwy oraz wpłynął na układ sił w regionie.
