Uncjała
Uncjała (łac. scriptura uncialis) to typ pisma kodeksowego, który funkcjonował od końca III do X wieku. Rozwinęła się z pisma kapitałowego i charakteryzuje się zaokrąglonymi literami oraz zanikaniem kantów.
Przyczyny powstania
Rozwój uncjały był związany z wprowadzeniem pergaminu, który zastąpił wcześniej używane zwoje papirusu. Zmiana materiału wpłynęła na styl pisania i kształt liter.
Nazwa
Pochodzenie terminu „uncjała” nie jest do końca jasne. Jedna z teorii sugeruje, że wywodzi się on z łacińskiego słowa „uncia”, oznaczającego 1/12 libry.
Charakterystyka
- Pismo majuskułowe.
- Litery mają tendencję do zaokrąglania.
- Niektóre litery zmieniają kształt: a, d, e, h, m, q, t oraz u.
- Litera v jest rzadziej używana w porównaniu do liter średniowiecznych.
Historia
Najstarsze znane rękopisy pisane uncjałą pochodzą z IV wieku.
