Ultimatum

Ultimatum w prawie międzynarodowym

Ultimatum to żądanie jednego państwa wobec drugiego, które wymaga spełnienia określonych warunków w wyznaczonym czasie, grożąc konsekwencjami wojennymi. Jest to narzędzie stosowane w sytuacjach, gdy tradycyjne metody dyplomatyczne zawodzą.

Przykłady historyczne

• Austro-Węgry i Serbia (1914) – Po zamachu na arcyksięcia Franciszka Ferdynanda, Austro-Węgry wysunęły ultimatum do Serbii. Serbia, wspierana przez Rosję, zgodziła się tylko na część żądań, co doprowadziło do wybuchu I wojny światowej.
• Irak i ONZ (1990) – Niespełnienie ultimatum Rady Bezpieczeństwa ONZ dotyczącego wycofania wojsk irackich z Kuwejtu stało się przyczyną I wojny w Zatoce Perskiej.
• Polska i Litwa (1938) – Polska wystosowała ultimatum do Litwy w sprawie nawiązania normalnych stosunków dyplomatycznych, które zostało przyjęte.
• USA i Wielka Brytania (1861) – W czasie wojny secesyjnej USA ustąpiły wobec brytyjskiego ultimatum po incydencie na pokładzie statku Trent.

Znaczenie potoczne

W codziennym użyciu termin „ultimatum” oznacza sytuację, w której stawiane są żądania, których niespełnienie prowadzi do poważnych konsekwencji.

Przypisy

Kategoria: Prawo konfliktów zbrojnych