„`html
Ulica Świdnicka we Wrocławiu
Ulica Świdnicka (niem. Schweidnitzer Straße) to jedna z głównych ulic Wrocławia, biegnąca z południowo-wschodniego naroża Rynku w kierunku południowym. Charakteryzuje się mieszanym, kulturalno-handlowym charakterem, a jej północna część została przekształcona w strefę pieszą w latach 1997–2004.
Historia ulicy
Ulica ma bogatą historię. W latach 70. XX wieku została podzielona trasą tranzytową, ale połączono jej części przejściem podziemnym, znanym z wystąpień Pomarańczowej Alternatywy. W 2018 roku oddano do użytku nową wersję przejścia, przy którym zlokalizowano Centrum Innowacji.
Podział i istotne obiekty
Ulica Świdnicka ma długość około 1050 m i można ją podzielić na trzy odcinki:
Odcinek północny
- Najstarszy odcinek prowadzący z Rynku do Wewnętrznej Bramy Świdnickiej, przekształcony w strefę pieszą po II wojnie światowej.
- Znajdują się tu m.in.:
- Dom towarowy Paul Schottländer (nr 5, obecnie H&M).
- Dawny dom handlowy Wilhelm Knittel (ul. Świdnicka 8).
- Dom handlowy Bielschowski (rozebrany w czasie budowy Trasy W-Z).
Odcinek środkowy
- Od Wewnętrznej Bramy Świdnickiej do Zewnętrznej Bramy Świdnickiej.
- Obiekty po zachodniej stronie:
- Dom towarowy M. Gerstel (nr 17-19, obecnie Raport).
- Kościół św. Stanisława, św. Doroty i św. Wacława.
- Opera Wrocławska.
- Obiekty po wschodniej stronie:
- Dom towarowy Solpol II (nr 18-20).
- Teatr Kameralny.
Odcinek południowy i plac Tadeusza Kościuszki
Odcinek ten, powstały po zburzeniu fortyfikacji, prowadzi do estakady kolejowej. Na placu Tadeusza Kościuszki, wytyczonym w XIX wieku, znajduje się dom towarowy Wertheim (nr 40, obecnie Renoma) oraz zespół mieszkaniowy Kościuszkowska Dzielnica Mieszkaniowa.
Podsumowanie
Ulica Świdnicka to kluczowy element Wrocławia, łączący historię z nowoczesnością, oferujący bogate dziedzictwo architektoniczne i kulturowe.
„`
