Ukrzyżowanie: Historia i Praktyka
Ukrzyżowanie to forma kary śmierci stosowana w starożytności przez różne cywilizacje, w tym Persów, Rzymian i Fenicjan. Była to hańbiąca egzekucja, najczęściej stosowana wobec niewolników i buntowników. W 71 p.n.e. ukrzyżowano około 6000 uczestników powstania Spartakusa. Ostatecznie kara ta została zniesiona przez Konstantyna Wielkiego w 337 roku, co było wyrazem szacunku dla Jezusa Chrystusa.
Sposoby Wykonywania
Egzekucja polegała na przenoszeniu poprzecznej belki (łac. patibulum) na miejsce kaźni, gdzie skazany był przybijany do niej i wciągany na pionowy słup. Męka mogła trwać od kilku godzin do kilku dni, a śmierć najczęściej następowała przez uduszenie, wycieńczenie lub wykrwawienie.
W przypadku ukrzyżowania, skazaniec miał nogi zgięte, co prowadziło do duszenia się po pewnym czasie. Wprowadzono także modyfikacje, takie jak umieszczenie podpórki, co pozwalało na względne oddychanie, ale prowadziło do śmierci z wycieńczenia. W niektórych przypadkach kat mógł przyspieszyć zgon, łamiąc nogi skazańca.
W 1968 roku odkryto w Jerozolimie kości ukrzyżowanego człowieka, co rzuciło nowe światło na tę metodę egzekucji. Znaleziono żelazny gwóźdź umieszczony w kości pięty, co wskazywało na sposób ukrzyżowania.
Ukrzyżowanie w Literaturze
W literaturze, zwłaszcza w powieściach historycznych, ukrzyżowanie przedstawiane jest zgodnie z materiałami źródłowymi. W literaturze dekadenckiej często odnosi się do męki Chrystusa, jednak wykorzystuje to dla uszlachetnienia cierpienia postaci.
Znane Osoby Poddane Ukrzyżowaniu
- Jezus Chrystus
- Andrzej Apostoł
- Arkadiusz z Mauretanii
- święty Dyzma
- Eulalia z Méridy
- Filip Apostoł
- Julia z Korsyki
- Piotr Apostoł
- Polikrates
