UK Championship – prestiżowy turniej snookerowy, będący częścią tzw. „Potrójnej Korony”, obok Mistrzostw Świata i Masters.
Historia
Turniej UK Championship zainaugurowano w 1977 roku, początkowo z ograniczeniem do graczy z Wielkiej Brytanii. W 1984 roku otwarto go dla wszystkich profesjonalnych zawodników, nadając mu status turnieju rankingowego. Był to turniej z największą liczbą punktów rankingowych poza Mistrzostwami Świata.
Pierwszym nieeuropejskim zwycięzcą był Ding Junhui, który w 2005 roku pokonał Steve’a Davisa. Od 1993 roku w finale rywalizuje się do 10 wygranych frejmów, a od 2011 zmniejszono liczbę frejmów we wcześniejszych rundach do maksymalnie 11.
W sezonie 2007/2008 turniej przeniesiono do Telford International Centre, ale od sezonu 2011/2012 rozgrywki wróciły do Yorku. W edycji 2013/14 zmieniono format, a w turnieju głównym rywalizuje 128 zawodników. Mecze do półfinałów rozgrywane są do 6 wygranych frejmów, a w finale do 10.
W historii turnieju odnotowano 11 maksymalnych breaków, a Mark Selby zdobył setnego oficjalnego maksa w 2013/2014. Rekordzistą pod względem zwycięstw jest Ronnie O’Sullivan, który triumfował osiem razy.
Nagrody pieniężne
- 1. miejsce: £250,000 (około 1,250,000 zł)
- 2. miejsce: £100,000 (około 500,000 zł)
- Maksymalny break: £40,000 (około 200,000 zł)
- Najwyższy break w turnieju: £15,000 (około 75,000 zł)
Triumfatorzy
Lista zwycięzców dostępna jest w źródłach zewnętrznych.
Przypisy
Źródła dostępne w dokumentacji turnieju.
Linki zewnętrzne
Kategoria: UK Championship
