Twardoskórzak łuskowaty
Twardoskórzak łuskowaty (Neolentinus lepideus) to gatunek grzybów z rodziny niszczycowatych. Klasyfikacja według Index Fungorum obejmuje: Neolentinus, Gloeophyllaceae, Gloeophyllales, Incertae sedis, Agaricomycetes, Agaricomycotina, Basidiomycota, Fungi.
Systematyka i nazewnictwo
Gatunek ten był wcześniej klasyfikowany w rodzaju Lentinus i miał różne polskie nazwy, takie jak: bedłka łuszczkowata, skórzak łuskowaty czy łyczak łuskowaty. W 1985 roku przeniesiono go do rodzaju Neolentinus, co spowodowało niezgodność z wcześniejszymi nazwami. W 2021 roku Komisja ds. Polskiego Nazewnictwa Grzybów zarekomendowała nazwę twardoskórzak pucharkowaty.
Morfologia
- Kapelusz: Średnica 5-11 cm, początkowo stożkowaty, później płaski z tępym garbem. Powierzchnia matowa, w kolorze od kremowego do jasnobrązowego, pokryta ciemniejszymi (brązowymi) łuskami, które są większe w centrum.
- Blaszki: Szerokie, przyrośnięte do trzonu, z ząbkowanymi brzegami.
Występowanie
Twardoskórzak łuskowaty występuje na półkuli północnej, w lasach iglastych i mieszanych, a także w miastach, na podkładach kolejowych i w kopalniach węgla kamiennego. Rośnie na korzeniach, belkach i słupach, głównie na drewnie sosny i modrzewia. Owocniki wytwarza od czerwca do listopada.
Znaczenie
Gatunek ten jest saprotrofem, który powoduje znaczne zniszczenia drewna budulcowego oraz podkładów kolejowych, nawet impregnowanych. Twardoskórzak łuskowaty jest grzybem niejadalnym.
Przypisy
Kategoria: Niszczycowce
Kategoria: Mykobiota Polski
