Tujon – Charakterystyka i Działanie
Tujon to związek chemiczny, który występuje w dwóch formach izomerycznych: α-tujon (numer CAS 471-15-8) i β-tujon (numer CAS 546-80-5). Ma gęstość 0,914 i temperaturę zapłonu wynoszącą 64°C. Związek ten jest łatwo rozpuszczalny w alkoholu i eterze dietylowym, natomiast nie rozpuszcza się w wodzie.
Działanie Farmakologiczne
Tujon wykazuje działanie stymulujące na korę mózgową, co może prowadzić do podniecenia, drażliwości oraz stanów psychozy w przypadku wysokich dawek. Zmiany degeneracyjne w organizmie dotyczą przede wszystkim układu nerwowego. Uważa się, że jego działanie może być związane z interakcjami z receptorem GABA.
Historia i Zastosowanie
W przeszłości podejrzenia o zatrucia tujonem były powszechne, zwłaszcza we Francji, gdzie spożywano napoje zawierające olejek eteryczny z piołunu, takie jak absynt i wermut. Badania wykazały, że to wysoka zawartość alkoholu, a nie tujon, była przyczyną zatruć. Współczesne opinie wskazują, że absyntyzm był skutkiem nadużywania alkoholu, a nie stężenia tujonu, o ile nie przekraczało progu neurotoksyczności.
Regulacje Prawne
Pod koniec XIX i początku XX wieku, w odpowiedzi na problem nadużywania absyntu, wiele krajów europejskich oraz USA zakazało jego sprzedaży i produkcji. Obecnie absynt jest legalny w większości krajów Unii Europejskiej, o ile stężenie tujonu nie przekracza 10 mg/l. W USA absynt był zakazany, jednak w 2006 roku zezwolono na jego sprzedaż.
Pochodzenie Nazwy
Nazwa „tujon” pochodzi od łacińskiej nazwy żywotnika – Thuja.
Kategorie
- Ketony
- Psychodeliki
- Monoterpenoidy
- Oneirogeny
