Trzy ciała Buddy w buddyzmie mahajany
Trzy ciała Buddy, znane jako trikaya, to kluczowy koncept w buddyzmie mahajany, odnoszący się do różnych aspektów stanu Buddy, który oznacza doskonałe oświecenie. Te ciała to:
- Dharmakaja
- Sambhogakaja
- Nirmanakaja
Definicje i cechy ciał Buddy
Dharmakaja
Dharmakaja, czyli „Ciało Dharmy”, reprezentuje ostateczne prawo oraz mądrość. Charakteryzuje się:
- identycznością dla wszystkich Buddów
- głębokim zrozumieniem poza konceptualnymi ograniczeniami
- nieustannym trwaniem
- homogenicznością
- nieomylnością
- nieskalanością
- świetlistością
- podstawą dla sambhogakaja
Sambhogakaja
Sambhogakaja, zwane „Ciałem Radości”, manifestuje się dla bodhisattwów na dziesięciu poziomach Ścieżki. Jego cechy to:
- czyste krainy Buddów
- postać Buddy Wajroczany
- doskonałe nauczanie
- oświecone czyny
- spontaniczność
- brak własnej istoty
Nirmanakaja
Nirmanakaja to „Ciało Emanacji”, które manifestuje się dla wszystkich czujących istot. Jego cechy obejmują:
- działanie z współczuciem
- trwanie w samsarze
- inspirację do osiągnięcia nirwany
- wyzwolenie czujących istot
Funkcje trzech ciał Buddy
Dharmakaja jest dla własnego pożytku, podczas gdy sambhogakaja i nirmanakaja służą dla dobra wszystkich czujących istot. Przyczyny ich zaistnienia obejmują emanację z dharmakai oraz modlitwy i pragnienia istot.
Realizacja w buddyzmie tybetańskim
W buddyzmie tybetańskim realizacja trzech ciał Buddy jest możliwa poprzez praktyki medytacyjne, takie jak tantry jogi najwyższej, które prowadzą do stanu „Przejrzystego Światła”. Ostatecznym celem jest osiągnięcie stanu pierwotnego buddy, co można osiągnąć za życia.
Doktryny dotyczące trikayi
Różne tradycje buddyjskie interpretują trzy ciała Buddy na różne sposoby, przy czym doktryna Prasangika podkreśla, że podziały na ciała są jedynie dydaktyczne, a prawda ostateczna wykracza poza wszelkie konceptualizacje.
Podsumowanie
Trzy ciała Buddy są kluczowym elementem nauk mahajany, które prowadzą do zrozumienia natury Buddy oraz możliwości osiągnięcia oświecenia przez praktykujących. Dzięki różnym metodom medytacyjnym, realizacja tych ciał staje się osiągalna, co podkreśla znaczenie praktyki w dążeniu do duchowego wyzwolenia.
