Trzęsienie ziemi na Oceanie Indyjskim
26 grudnia 2004 roku miało miejsce potężne trzęsienie ziemi o magnitudzie 9,1 w pobliżu zachodniego wybrzeża Sumatry, które wywołało katastrofalne fale tsunami. Główny wstrząs wystąpił o godzinie 7:58:53 czasu lokalnego. Było to jedno z najsilniejszych trzęsień ziemi od 1900 roku, które zabiło około 230 tysięcy osób i spowodowało zniszczenia w wielu krajach Azji Południowo-Wschodniej oraz w Afryce.
Charakterystyka trzęsienia
Hipocentrum znajdowało się 30 km pod dnem Oceanu Indyjskiego. W wyniku ruchów tektonicznych wystąpiły fale sejsmiczne, które odczuwalne były w krajach takich jak Bangladesz, Indie czy Tajlandia. Szacuje się, że obszar uskoku tektonicznego przesunął się o 15 metrów, co przyczyniło się do powstania fal tsunami o prędkości 800 km/h.
Zniszczenia i ofiary
Największe zniszczenia wystąpiły w Indonezji (prowincja Aceh), Sri Lance, Indiach oraz Tajlandii, gdzie fale tsunami osiągnęły wysokość do 15 metrów. W wyniku katastrofy miliony ludzi straciły domy, a wiele społeczności zniknęło z powierzchni ziemi.
Ofiary w poszczególnych krajach
- Indie: Ponad 7 tys. ofiar, w tym na Wyspach Andamańskich i Nikobarskich.
- Indonezja: Potwierdzono śmierć 80 tys. osób, zniszczenia w Banda Aceh i Meulaboh.
- Malezja: 68 ofiar, dzięki wcześniejszym ostrzeżeniom straty były minimalne.
- Malediwy: 108 zabitych, ogromne zniszczenia infrastruktury.
- Mjanma: Oficjalnie 90 ofiar, ale rzeczywista liczba może być znacznie wyższa.
- Somalia: 298 ofiar, wiele wiosek zostało zniszczonych.
- Sri Lanka: 29,744 ofiary, zniszczenia na południowym i wschodnim wybrzeżu.
- Tajlandia: 4,985 ofiar, w tym wielu turystów, szczególnie w Phuket.
Pomoc humanitarna
Po katastrofie rozpoczęto największą akcję pomocową w historii ONZ, która zgromadziła około 10 miliardów dolarów na wsparcie ofiar. Wiele organizacji, w tym Polska Akcja Humanitarna, zorganizowało zbiórki, aby pomóc dotkniętym przez żywioł.
W wyniku tej katastrofy wiele państw podjęło działania w celu poprawy systemów ostrzegania przed tsunami, aby zminimalizować skutki przyszłych klęsk żywiołowych.
