Pokłon Mędrców
Trzej Królowie, znani również jako Trzej Mędrcy lub Trzej Magowie, to postacie z tradycji chrześcijańskiej, które podążali za Gwiazdą Betlejemską, aby oddać hołd narodzonemu Jezusowi i przynieść Mu dary. Uznawani są za świętych w różnych tradycjach chrześcijańskich.
Historyczność postaci
Informacje o mędrcach znajdują się jedynie w Ewangelii Mateusza (2,1–12), która nie precyzuje ich liczby. Współczesne badania wskazują, że opowieść o mędrcach ma charakter literacki, a nie kronikarski. Istnieją różne interpretacje: niektórzy uznają tę historię za rzeczywiste wydarzenie, inni traktują ją jako symboliczne przesłanie. Bibliści podkreślają, że opowiadanie to ma na celu ukazanie Jezusa jako spełniającego proroctwa Starego Testamentu.
Raymond E. Brown zauważa brak odniesień do tych wydarzeń w innych źródłach, co sugeruje, że mędrcy nie byli postaciami historycznymi. Ich historia może być wzorowana na tradycjach żydowskich, takich jak midrasze, które służyły do interpretacji Bożych interwencji w historii Izraela.
Relikwie
Relikwie Trzech Króli przechowywane są w katedrze Świętego Piotra w Kolonii, znane jako Relikwiarz Trzech Króli.
Znaczenie teologiczne i liturgia
Opowiadanie o mędrcach ma duże znaczenie teologiczne. Ukazuje, że Jezus jest mesjaszem, którego misja jest uniwersalna. Pokłon mędrców symbolizuje uznanie Jezusa przez świat pogański. Reakcja Heroda i Jerozolimy ilustruje opór władców wobec nowego władcy. Prorockie odniesienia, takie jak Psalm 2, podkreślają znaczenie Jezusa w planie zbawienia.
Liturgicznie, pokłon mędrców jest obchodzony w Kościele katolickim podczas Objawienia Pańskiego (6 stycznia), znanego w Polsce jako święto Trzech Króli. W Cerkwi prawosławnej datuje się na 19 stycznia.
Opis pokłonu w Ewangelii Mateusza
Opis pokłonu mędrców znajduje się tylko w Ewangelii Mateusza (Mt 2,1-12). Historia opowiada o cudzoziemcach, którzy podążyli za gwiazdą do Jerozolimy, gdzie złożyli hołd Jezusowi, przynosząc mirrę, złoto i kadzidło. Po otrzymaniu wskazówki w śnie, wrócili inną drogą, unikając Heroda.
Imiona i profesja mędrców
Biblia nie podaje imion ani liczby mędrców. W tradycji zachodniej przyjęto imiona Kasper, Melchior i Baltazar. Mędrcy nie byli królami, co wynika z błędnej interpretacji Psalmu 72. Słowo „magoi” oznaczało pierwotnie uczonych kapłanów i astrologów, co sugeruje, że byli to biegli w tajemnych naukach, a nie królowie.
Trzej Królowie w sztuce
Postacie mędrców były przedstawiane w różnych stylach, od skromnych wędrowców po majestatycznych królów, co ilustruje różnorodność interpretacji w sztuce.
