„`html
Trzcinniczek (Acrocephalus scirpaceus)
Trzcinniczek to niewielki ptak wędrowny z rodziny trzciniaków, wcześniej klasyfikowany w rodzinie pokrzewkowatych. Jego status według IUCN to „najmniejsza troska” (LC).
Występowanie
Ten gatunek zamieszkuje Europę od Pirenejów po Don, Bliski Wschód, Azję Środkową oraz Afrykę Północną i Subsaharyjską. W Polsce jest średnio liczny ptak lęgowy, a jego populacje wędrują zimą do Afryki Subsaharyjskiej.
Systematyka
Wyróżnia się kilka podgatunków trzcinniczka:
- A. s. scirpaceus – trzcinniczek zwyczajny
- A. s. fuscus – trzcinniczek ciemny
- A. s. avicenniae – trzcinniczek mangrowy
- A. s. ammon – występujący na pograniczu Libii i Egiptu
Niektórzy autorzy klasyfikują dodatkowe podgatunki jako osobny gatunek Acrocephalus baeticatus (trzcinniczek tęposkrzydły).
Morfologia
Trzcinniczek jest mniejszy od trzciniaka zwyczajnego, z jednolicie oliwkowobrązowym wierzchem ciała i białym spodem. Obie płci są ubarwione identycznie. Średnie wymiary to:
- Długość ciała: około 13 cm
- Rozpiętość skrzydeł: 19 cm
- Masa ciała: około 13 g
Ekologia i zachowanie
Trzcinniczek zamieszkuje tereny w pobliżu wody, takie jak jeziora i bagna z trzciną. Gniazda buduje nad powierzchnią wody, a ich konstrukcja jest podobna do gniazd trzciniaka, ale mniejsze.
W sezonie lęgowym od maja do lipca samica składa 3-6 jaj, które są wysiadywane przez 11-12 dni. Młode opuszczają gniazdo po 11-13 dniach.
W diecie dominują drobne owady.
Status i ochrona
Trzcinniczek jest uznawany za gatunek najmniejszej troski od 1994 roku, z populacją szacowaną na 12-23 miliony dorosłych osobników. Trend liczebności jest stabilny, chociaż lokalnie mogą występować spadki spowodowane utratą siedlisk. W Polsce gatunek ten jest objęty ścisłą ochroną i klasyfikowany jako LC, z populacją wynoszącą 104-169 tysięcy par lęgowych w latach 2013-2018.
„`
