Trochofora – Charakterystyka i Znaczenie
Trochofora, znana również jako rzęsokrążek, to pelagiczna larwa wielu pierwoustych, takich jak sikwiaki, szczetnice, wieloszczety oraz niektóre mięczaki i segmentowce. Charakteryzuje się obecnością układu wieńców rzęsek i osiąga rozmiary od kilkudziesięciu do kilkuset mikrometrów.
Budowa i Funkcje
Ciało trochofory ma kształt dwóch stożków, które przylegają do siebie podstawami. Na górnym biegunie znajduje się organ zmysłów z pęczkiem rzęsek, a w części równikowej – wieńce rzęsek, które umożliwiają poruszanie się larwy. Wyróżniamy cztery rodzaje rzęsek:
- Prototroch – przedgębowy, przechodzący nad otworem ustnym.
- Metatroch – zagębowy.
- Neurotroch – wentro-kaudalny.
- Telotroch – kaudalny.
Wewnątrz larwy znajduje się układ pokarmowy w formie łukowato wygiętej struktury, a także zawiązki układu nerwowego, protonefrydium oraz komórki pramezodermalne, które są zawiązkiem mezodermy.
Teoria Trochoforowa
Berthold Hatschek zaproponował teorię trochoforową, sugerując, że organizacja trochofory zachowuje cechy wspólne przodków wszystkich organizmów zaliczanych do wtórnojamowców (Coelomata).
Podsumowanie
Trochofora jest kluczowym etapem w rozwoju wielu grup pierwoustych, a jej unikalna budowa oraz mechanizmy ruchu są przedmiotem badań w kontekście ewolucji i klasyfikacji tych organizmów.
