Transatlantyk
Transatlantyk to pasażerski statek liniowy obsługujący połączenia między Europą a Ameryką, szczególnie popularny w XIX i XX wieku. Najsłynniejszym transatlantykiem był RMS Titanic, który zatonął w 1912 roku. Era transatlantyków zakończyła się w latach 60. XX wieku, gdy na ich miejsce weszły luksusowe wycieczkowce.
Akwen
Ocean Atlantycki, o powierzchni 106,5 mln km², jest drugim co do wielkości oceanem na świecie. Charakteryzuje się rozczłonkowaną linią brzegową, z wyraźnym podziałem na Atlantyk Północny i Południowy. Atlantyk Północny łączy Europę z Ameryką Północną, co czyni go kluczowym akwenem w historii żeglugi transatlantyckiej.
Szlaki transatlantyckie
Głównym szlakiem transatlantyckim był odcinek z kanału La Manche do Nowego Jorku, znany z wyścigów o Błękitną Wstęgę Atlantyku. Dodatkowe trasy to Droga Północna i Droga Słoneczna, wykorzystywane w określonych warunkach lub sezonach.
Historia
Rozwój żeglugi transatlantyckiej rozpoczął się w XIX wieku. W 1818 roku powstała Black Ball Line, która wprowadziła regularne połączenia z Liverpoolem. W 1838 roku zbudowano Great Western, pierwszy prawdziwy transatlantyk. W miarę rozwoju technologii, na Atlantyku zaczęły dominować statki o napędzie mechanicznym.
Wyścig gigantów
Na przełomie XIX i XX wieku zdominowały żeglugę transatlantycką niemieckie statki, takie jak Kaiser Wilhelm der Große, który zdobył Błękitną Wstęgę Atlantyku w 1897 roku. Wyścig o rekordy prędkości trwał przez prawie pół wieku, a ostatnim zwycięzcą był amerykański SS United States w 1952 roku. Do znanych transatlantyków należały m.in. RMS Titanic, SS Normandie i RMS Queen Mary.
Podsumowanie
Era transatlantyków zakończyła się z wprowadzeniem nowoczesnych wycieczkowców, a ostatnim klasycznym transatlantykiem był polski TSS Stefan Batory, który kursował do 1988 roku.
