Tracheotomia – Opis Zabiegu
Tracheotomia to zabieg otolaryngologiczny polegający na nacięciu przedniej ściany tchawicy i wprowadzeniu rurki, co umożliwia wentylację płuc z pominięciem nosa, gardła i krtani. Jest to interwencja ratująca życie, często stosowana w warunkach szpitalnych.
Historia Tracheotomii
Tracheotomia jest jedną z najstarszych procedur chirurgicznych, której początki sięgają ponad 3600 lat p.n.e. Współczesne metody rozwinęły się dzięki doświadczeniom takich lekarzy jak Andreas Vesalius. Do końca XVIII wieku zabieg ten był uważany za niebezpieczny, jednak postępy w medycynie i znieczuleniu przyczyniły się do poprawy jego bezpieczeństwa.
Rodzaje Tracheotomii
- Tracheotomia nagła (pilna)
- Tracheotomia nienagła (planowa)
- Tracheotomia górna – otwarcie tchawicy powyżej węziny tarczycy
- Tracheotomia środkowa – otwarcie tchawicy po przecięciu węziny tarczycy (najczęstszy typ)
- Tracheotomia dolna – otwarcie tchawicy poniżej węziny tarczycy
Wskazania do Tracheotomii
- Ciężkie urazy twarzoczaszki
- Oparzenia dróg oddechowych
- Obturacja dróg oddechowych (np. guz)
- Wstęp do laryngektomii
- Obustronne porażenie fałdów głosowych
- Przewlekła sztuczna wentylacja
- Nadmiar wydzieliny oskrzelowej
- Przedłużona intubacja
Przebieg Zabiegu
Zabieg polega na nacięciu skóry poniżej chrząstki pierścieniowatej. Po nacięciu i odsłonięciu chrząstek tchawicy, wycina się okienko w drugiej lub trzeciej chrząstce, przez które wprowadza się rurkę tracheotomijną. Procedura obejmuje także zabezpieczenie przeciętej tarczycy przed krwawieniem.
Powikłania Tracheotomii
Powikłania dzieli się na:
- Natychmiastowe: odma opłucnowa, przetoka tchawiczo-przełykowa, uszkodzenie naczyń krwionośnych
- Wczesne: zatkanie rurki, zatrzymanie oddychania, obrzęk płuc
- Późne: krwawienie z przetoki, zwężenie tchawicy, defekt kosmetyczny po dekaniulacji
