Tonkin
Tonkin, znany również jako Bắc Bộ, to historyczny region w północnym Wietnamie, obejmujący dorzecze Rzeki Czerwonej. Graniczy z Laosem na zachodzie, z chińskimi prowincjami Yunnan i Guangxi na północy oraz Zatoką Tonkińską na wschodzie. Region ten jest znany z urodzajnej delty Rzeki Czerwonej, gdzie uprawia się ryż, maniok, trzciny cukrowe, rośliny oleiste, bawełnę, jutę, tytoń oraz herbatę.
Historia
Najstarsze wzmianki o Tonkinie sięgają II tysiąclecia p.n.e. Plemiona Lạc Việt, zamieszkujące te tereny, są uznawane za przodków Wietnamczyków. Nazwa „Tonkin” pochodzi od terminu oznaczającego „wschodnia stolica”, odnoszącego się do Hanoi. Region znajdował się pod panowaniem cesarstwa chińskiego od 111 p.n.e. do 938 r., nosząc nazwę Giao Chỉ. Po tym okresie powstało niepodległe państwo Đại Việt.
W latach 1884–1885, po wojnie chińsko-francuskiej, Francja zajęła Tonkin oraz Annam, a nazwa stolicy została przeniesiona na cały region. Część Kochinchiny, znajdująca się na południu, również była pod administracją francuską jako część kolonii Indochin. Po 1945 roku Tonkin stał się częścią niepodległego Wietnamu.
Podsumowanie
Tonkin to ważny region historyczny Wietnamu, znany ze swojej bogatej historii i urodzajnego rolnictwa. Jego przeszłość obejmuje wpływy chińskie, a także kolonializm francuski, co miało znaczący wpływ na rozwój kulturowy i społeczny tej części Wietnamu.
