Tinclad – Amerykańskie Kanonierki Rzeczne
Tinclad, znane również jako „okryte blachą”, to amerykańskie lekko opancerzone kanonierki rzeczne z okresu wojny secesyjnej, które działały na rzece Missisipi oraz w Zatoce Meksykańskiej. Powstały w odpowiedzi na potrzebę zwiększenia liczby okrętów do patrolowania i eskortowania transportowców w zajętych obszarach.
Geneza Tinclad
W miarę postępu kampanii na Missisipi, Union Army zauważyła niedobór okrętów, które mogłyby wspierać operacje wojskowe. Tinclad były przekształcanymi statkami handlowymi, które różniły się od siebie, ale miały podobne cechy konstrukcyjne. Większość z nich miała długość około 45 m i szerokość 9 m, a ich wyporność wynosiła średnio 200 ton. Po wojnie, w 1865 roku, wszystkie pozostałe w służbie tinclad zostały zdemobilizowane i przekształcone w statki handlowe.
Utrata Okrętów
W trakcie wojny, kilka tinclad zostało zdobytych przez konfederatów lub zniszczono je, aby uniknąć przejęcia. Do najważniejszych incydentów należy:
- Zdobycie okrętów: „Petrel”, „Queen City”, „Wave”, „Undine”.
- Zniszczenie okrętów: „Signal”, „Covington”, „Key West”, „Tawah”, „Elfin”.
- Utraty w wyniku pożarów i wypadków: „Black Hawk”, „Linden”.
Lista Okrętów Tinclad
Oto niektóre z tinclad, które były w służbie:
- Black Hawk (bocznokołowiec)
- Glide (tylnokołowiec)
- Rattler (tylnokołowiec)
- Little Rebel (śrubowy, zdobyty konfederacki)
- Queen City (bocznokołowiec)
- Wave (tylnokołowiec)
- Undine (tylnokołowiec)
Bibliografia
- Angus Konstam: Mississippi River Gunboats of the American Civil War 1861-1865, Osprey Publishing, 2002.
- Donald L. Canney: The Old Steam Navy. Volume two. The ironclads 1842-1885, Annapolis 1993.
Tinclad odegrały kluczową rolę w amerykańskiej wojnie secesyjnej, stanowiąc ważny element floty rzecznych kanonierów, które wspierały działania wojskowe Unii.
