Litera Þ (Thorn)
Þ (mała litera þ) to litera używana w współczesnym alfabecie islandzkim oraz dawniej w staroangielskim. Pochodzi od runy o tej samej nazwie.
Wymowa i zastosowanie
Litera Þ oznacza zębową spółgłoskę szczelinową bezdźwięczną, porównywaną do angielskiego dwuznaku „th” w słowie „thick” [θ]. W staroangielskim mogła również oznaczać spółgłoskę dźwięczną w pozycji między samogłoskami, jak w angielskim „the” [ð]. W islandzkim jednak reprezentuje tylko wymowę bezdźwięczną, a spółgłoskę dźwięczną oznacza litera ð (edh).
Historia użycia
Litera Þ była stosowana w staroangielskim przed wprowadzeniem druku. William Caxton, pierwszy angielski drukarz, przywiózł prasę drukarską, która nie zawierała liter thorn, yogh oraz eth. Z tego powodu Thorn został zastąpiony literą „y”, co doprowadziło do nieporozumień w interpretacji starych napisów, takich jak „y e olde candies shoppe”, które powinno brzmieć jako „the old….”.
Podsumowanie
- Þ to litera współczesnego alfabetu islandzkiego i staroangielskiego.
- Reprezentuje zębową spółgłoskę bezdźwięczną w islandzkim.
- W staroangielskim mogła oznaczać również dźwięczną spółgłoskę.
- Zastąpiona literą „y” w wyniku wprowadzenia druku przez Williama Caxtona.
