Tetyda – Księżyc Saturna
Tetyda, znana również jako Tethys (Saturn III), jest piątym co do wielkości księżycem Saturna. Jej gęstość sugeruje, że jest głównie lodowym satelitą, podobnie jak Dione i Rea. Księżyc ten został odkryty przez Giovanni Cassiniego 21 marca 1684 roku.
Nazwa i historia
Nazwa Tetyda pochodzi od greckiej bogini. Cassini, obserwując księżyce przez teleskop w Obserwatorium Paryskim, nazwał cztery z nich „gwiazdami Ludwika” na cześć króla Francji Ludwika XIV. Współczesną nazwę zaproponował John Herschel, który zasugerował, aby księżyce Saturna nosiły imiona tytanów.
Charakterystyka geologiczna
Jednym z najbardziej charakterystycznych elementów Tetydy jest dolina Ithaca Chasma, rozciągająca się od bieguna północnego do południowego, o długości 2000 km, szerokości 100 km i głębokości 3–5 km. Istnieją dwie teorie dotyczące jej powstania:
- Przemieszczanie się płynnej wody, która zamarzała i zwiększała objętość.
- Siły uderzenia, które utworzyły krater Odyseusz, mogły także wpłynąć na kształt doliny.
Półkula północna jest jaśniejsza i bardziej zniekształcona, podczas gdy w okolicy równika teren jest ciemniejszy i zawiera mniej kraterów.
Skład
Tetyda ma gęstość wynoszącą 0,97 gęstości wody, co sugeruje, że składa się głównie z lodu oraz niewielkich ilości skał. Współczynnik odbicia dla światła widzialnego wynosi 1,129, co również wskazuje na obecność lodu wodnego. Księżyc jest bombardowany przez wodno-lodowe odłamki pochodzące z pierścienia E Saturna.
Orbita
Tetyda krąży wokół Saturna po orbicie kołowej, z okresem obiegu wynoszącym 45 godzin, 18 minut i 26 sekund. Na tej samej orbicie znajdują się dwa nieregularne księżyce: Telesto i Kalipso, które są księżycami trojańskimi. Tetyda jest w synchronicznej rotacji z Saturnem, co oznacza, że jedna jej strona zawsze jest zwrócona ku planecie.
