Tętnica krzyżowa pośrodkowa
Tętnica krzyżowa pośrodkowa, znana również jako tętnica krzyżowa środkowa, jest przedłużeniem aorty i stanowi jej uwsteczniony odcinek miedniczny. W rozwoju odpowiada tętnicy ogonowej, charakterystycznej dla kręgowców z ogonem.
Jest to naczynie nieparzyste, które rozpoczyna się na tylnej ścianie aorty tuż powyżej jej podziału na tętnice biodrowe wspólne. W okresie zarodkowym jej początek jest zlokalizowany w miejscu odejścia tętnic biodrowych, co u dorosłych jest rzadkim wariantem. Całkowity brak tętnicy krzyżowej pośrodkowej występuje sporadycznie, natomiast częściej można spotkać tętnicę krzyżową pośrodkową dodatkową, biegnącą z przodu żyły biodrowej wspólnej lewej.
Tętnica krzyżowa pośrodkowa przebiega w sposób wężowaty po trzonie piątego kręgu lędźwiowego, następnie wzdłuż kości krzyżowej i guzicznej, kończąc się na ich wierzchołku.
Gałęzie tętnicy krzyżowej pośrodkowej
W trakcie swojego przebiegu tętnica oddaje kilka gałęzi, w tym:
- tętnicę lędźwiową najniższą,
- parzyste gałęzie krzyżowe, które zaopatrują sąsiadujące mięśnie, kości i nerwy,
- gałązki trzewne, głównie zaopatrujące tylną ścianę odbytnicy.
Wzdłuż tętnicy krzyżowej pośrodkowej towarzyszy żyła krzyżowa pośrodkowa, która na początku zwykle występuje w podwójnej formie, a następnie łączy się w jeden pień i uchodzi do lewej żyły biodrowej wspólnej.
Przypisy
Bibliografia
- Krzyżowa pośrodkowa
