Terrestrial Planet Finder
Terrestrial Planet Finder (TPF) był projektem, który miał na celu wykrywanie planet pozasłonecznych o rozmiarach zbliżonych do Ziemi. Prace nad projektem rozpoczęły się w 2002 roku, kiedy to zaprezentowano dwa różne rozwiązania, które miały umożliwić uzyskanie wymaganej czułości w obserwacji. Oprócz detekcji planet, celem TPF było także badanie składu atmosfer i charakterystyki powierzchni tych obiektów. W 2004 roku oba projekty zostały zaakceptowane przez NASA i przeszły do kolejnej fazy badań.
Projekty TPF
W ramach TPF zaplanowano dwa główne podejścia:
- Interferometr zakresu podczerwieni (TPF-I) – zakładał wystrzelenie na orbitę wielu mniejszych teleskopów, które miałyby działać w precyzyjnie ustalonej formacji. Technika wygaszania fal (nulling) miała pozwolić na zmniejszenie jasności obserwowanej gwiazdy, co umożliwiłoby detekcję słabszych planet.
- Koronograf pracujący w zakresie światła widzialnego (TPF-C) – planował zbudowanie dużego teleskopu umieszczonego na orbicie, którego zwierciadło główne miało być trzykrotnie większe od Hubble’a, z dziesięciokrotnie większą precyzją. Koronograf miał blokować światło gwiazdy, zmniejszając jego jasność miliard razy.
Ostateczny los projektu
Według pierwotnych planów NASA, TPF-C miał zostać wysłany w 2014 roku, a TPF-I w 2020 roku. Jednakże w lutym 2006 roku ogłoszono, że prace nad projektem zostały bezterminowo wstrzymane.
Przypisy
Kategoria: Anulowane misje kosmiczne
Kategoria: Teleskopy kosmiczne
Kategoria: NASA
