Teresa Katarzyna Dobielińska-Eliszewska
Teresa Katarzyna Dobielińska-Eliszewska (22 kwietnia 1941 – 8 stycznia 2016) była polską polityk oraz lekarzem onkologiem. Pełniła funkcję posłanki na Sejm PRL IX i X kadencji oraz wicemarszałka Sejmu X kadencji.
Życiorys
Urodziła się w Radomsku jako córka Stanisława i Władysławy. W 1974 roku objęła stanowisko kierownika Wojewódzkiej Przychodni Onkologicznej oraz ordynatora Oddziału Onkologii w Olsztynie. Była także przewodniczącą oddziału Polskiego Towarzystwa Onkologicznego.
W 1969 roku wstąpiła do Stronnictwa Demokratycznego, a w latach 1978-1984 zasiadała w Miejskiej Radzie Narodowej Olsztyna. W latach 1989-1991 była członkinią Centralnego Komitetu SD oraz prezydium tej partii. W latach 1985-1991 pełniła mandat posłanki, a w Sejmie kontraktowym zajmowała stanowisko wicemarszałka.
W kwietniu 1991 roku bezskutecznie kandydowała na przewodniczącą partii oraz ubiegała się o reelekcję w wyborach w 1991 roku. Po zakończeniu kariery politycznej wróciła do zawodu lekarza i była aktywna w strukturach SD na Warmii i Mazurach, w tym w Radzie Regionalnej w Olsztynie w 1999 roku.
Teresa Dobielińska-Eliszewska zmarła 8 stycznia 2016 roku i została pochowana na cmentarzu komunalnym w Olsztynie-Dywitach.
Odznaczenia
W trakcie swojej kariery otrzymała wiele odznaczeń, w tym:
- Złoty Krzyż Zasługi
- Srebrny Krzyż Zasługi
- Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski
- Medal 40-lecia Polski Ludowej
- Odznakę honorową „Zasłużony dla Warmii i Mazur”
- Odznakę „Zasłużony Działacz Ruchu Spółdzielczego”
Podsumowanie
Teresa Katarzyna Dobielińska-Eliszewska była wpływową postacią w polskiej onkologii oraz polityce, łącząc karierę medyczną z działalnością publiczną. Jej wkład w rozwój onkologii oraz działalność w Stronnictwie Demokratycznym pozostają znaczącymi elementami jej dziedzictwa.
