Teresa Dębowska-Romanowska

Teresa Dębowska-Romanowska

Teresa Dębowska-Romanowska, urodzona 31 października 1941 roku w Sandomierzu, to polska prawniczka, profesor nauk prawnych oraz sędzia Trybunału Konstytucyjnego w stanie spoczynku.

Wykształcenie i kariera akademicka

W 1964 roku ukończyła studia na Wydziale Prawa i Administracji Uniwersytetu Łódzkiego. W 1970 roku uzyskała stopień doktora nauk prawnych, a habilitację uzyskała w 1981 roku. Rok 1991 przyniósł jej tytuł profesora nauk prawnych, a w 1992 roku została profesorem zwyczajnym w Katedrze Prawa Finansowego na Uniwersytecie Łódzkim.

Działalność publiczna

W latach 1980–1981 była ekspertem „Solidarności” oraz współpracowała z jej podziemnymi strukturami po wprowadzeniu stanu wojennego. Po 1989 roku pełniła funkcję eksperta w Sejmie, Senacie oraz Komisji Konstytucyjnej Zgromadzenia Narodowego. W latach 1993–1997 orzekała w Naczelnym Sądzie Administracyjnym.

Udział w legislacji

Dębowska-Romanowska była współautorką projektu ustawy o finansach gmin oraz ustawy o regionalnych izbach obrachunkowych. Jest autorką licznych prac naukowych z zakresu prawa finansowego.

Trybunał Stanu i Trybunał Konstytucyjny

Od 1991 do 1993 roku zasiadała w Trybunale Stanu. W 1997 roku została wybrana przez Sejm do Trybunału Konstytucyjnego, gdzie pełniła funkcję do 5 listopada 2006 roku.

Odznaczenia

W 2010 roku prezydent Bronisław Komorowski odznaczył ją Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski za wybitne zasługi w kształtowaniu orzecznictwa konstytucyjnego oraz działalność naukową. Dekoracja miała miejsce w 2011 roku.

Podsumowanie

Teresa Dębowska-Romanowska to wybitna postać w polskim prawodawstwie, która znacząco przyczyniła się do rozwoju prawa finansowego oraz działań na rzecz demokratycznego państwa prawa w Polsce.