Teofil Krasnosielski
Teofil Krasnosielski (23 listopada 1841 – po 6 września 1897) był pierwszym polskim indologiem oraz filologiem. Pochodził z rodziny właścicieli dóbr ziemskich. Ukończył Królewskie Katolickie Gimnazjum w Ostrowie w 1858 roku. Następnie studiował w Berlinie, a od 1861 roku na Uniwersytecie Wrocławskim, gdzie uzyskał stopień doktora.
Reklama
W latach 1861-1862 był członkiem Towarzystwa Literacko-Słowiańskiego. Pełnił rolę profesora w Warszawie oraz w Gimnazjum św. Anny w Krakowie do 1890 roku. Od 1890 do 1897 roku uczył w Gimnazjum św. Jacka. Na emeryturę przeszedł 6 września 1897 roku.
Publikacje
- Próby literatury indyjskiej, „Biblioteka Warszawska”, 1866
- Literatura indyjska w: Dzieje literatury powszechnej z illustracyami, T.1, 1880
Bibliografia
- Wielkopolska Szkoła Edukacji Narodowej. Studia i wspomnienia z dziejów Gimnazjum Męskiego w Ostrowie Wielkopolskim, Wrocław 1970
- Alma Mater Ostroviensis – Księga Pamięci, Ostrów Wielkopolski 1996-2005
- Jan Tuczyński, Motywy indyjskie w literaturze polskiej, PWN, Warszawa 1981
Krasnosielski był związany z Ostrowem Wielkopolskim oraz Wrocławiem, a jego prace miały znaczący wpływ na rozwój indologii w Polsce.
Reklama
Reklama
