Teodora – Cesarzowa Bizancjum
Teodora (981 – 31 sierpnia 1056) była cesarzową Bizancjum od 11 stycznia 1055 roku. Była córką cesarza Konstantyna VIII i jego żony Heleny oraz młodszą siostrą Zoe.
Życiorys
Teodora wyróżniała się silnym charakterem i urodą. Odrzuciła propozycję małżeństwa z Romanem III Argyrosem, który ostatecznie pojął za żonę jej siostrę Zoe. W 1042 roku Teodora współrządziła z Zoe przez kilka miesięcy. Po trzecim małżeństwie Zoe z Konstantynem IX Monomachem, Teodora zrzekła się tronu na jego rzecz.
Po śmierci Konstantyna, mimo swojego wieku, Teodora objęła władzę. Odmówiła jednak małżeństwa, obawiając się, że mogłoby to pozbawić ją władzy, jak miało to miejsce w przypadku jej siostry. Zamiast dzielić nowe stanowiska, rządziła samodzielnie, otaczając się zaufanymi doradcami.
Jej panowanie było krótkie, ponieważ wkrótce poważnie zachorowała. Na łożu śmierci, nie mając dzieci i będąc ostatnią przedstawicielką dynastii macedońskiej, wybrała Michała Stratiotikosa, swojego faworyta i byłego ministra wojny, na swojego następcę. Zmarła 31 sierpnia 1056 roku, co oznaczało koniec dynastii macedońskiej.
Bibliografia
- G. Ostrogorski, „Dzieje Bizancjum”, przeł. pod red. H. Evert – Kappesowej, Warszawa 2008.
- R. Browning, „Cesarstwo Bizantyńskie”, przeł. G. Żurek, Warszawa 1997.
- K. Zakrzewski, „Historia Bizancjum”, Kraków 1999.
- M. Angold, „Cesarstwo Bizantyńskie: 1025-1204: historia polityczna”, Kraków 1993.
