Teodor Rygier
Teodor Rygier (1841-1913) był polskim rzeźbiarzem, znanym z licznych dzieł, w tym pomników i rzeźb alegorycznych. Urodził się 9 października 1841 roku w Warszawie, a zmarł 18 grudnia 1913 roku w Rzymie.
Życiorys
Rygier rozpoczął swoją edukację artystyczną w Szkole Sztuk Pięknych w Warszawie (1856-1861) pod okiem Konstantego Hegla. Następnie studiował w Dreźnie, Monachium, gdzie w 1863 roku dołączył do Akademii Sztuk Pięknych, oraz w Wiedniu. W latach 1865-1866 kontynuował naukę w Berlinie i Paryżu. W 1873 roku osiedlił się na dłużej we Florencji, a od 1888 roku mieszkał w Rzymie.
W swojej twórczości skupiał się na:
- Pomnikach, w tym słynnym pomniku Adama Mickiewicza w Krakowie.
- Portretach i medalionach, m.in. popiersiu Juliusza Kossaka z 1884 roku na elewacji Pałacu Sztuki w Krakowie.
- Rzeźbie „Bachantka” z 1882 roku, znajdującej się w Muzeum Narodowym w Sukiennicach.
- Rzeźbach „Duch Opiekuńczy Galicji” oraz „Praca i Oświata”, które zdobią fasadę Sejmu Galicyjskiego we Lwowie (1880-1881).
Po śmierci został pochowany na cmentarzu Campo Verano w Rzymie. Rygier był żonaty z Sabiną Różycką, z którą nie miał dzieci. Związał się z jedną ze swoich modelek, z którą miał córkę Marię, urodzoną w 1898 roku, zamężną Corradi.
Przypisy
Wszystkie informacje o Teodorze Rygierze pochodzą z różnych źródeł, w tym artykułów i słowników biograficznych.
Bibliografia
- Zgon twórcy pomnika Mickiewicza w Krakowie, „Nowości Illustrowane”, 3 stycznia 1914.
- Halina Cękalska-Zborowska: Rygier Teodor, w: Polski Słownik Biograficzny, T. XXXIII, 1991-1992.
- Irena Maria Kwiatkowska: Rzeźbiarze warszawscy XIX wieku, Warszawa, 1995.
- Encyklopedia Krakowa, Wydawnictwo PWN, 2000.
