Teodor Axentowicz
Teodor Axentowicz herbu Gryf (1859-1938) był polskim malarzem, rysownikiem i grafikiem pochodzenia ormiańskiego, który pełnił funkcję profesora i rektora Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie.
Życiorys
Urodził się 13 maja 1859 r. w Braszowie w Siedmiogrodzie w rodzinie polskich Ormian. Po przeprowadzce do Lwowa, rozpoczął naukę w Monachium (1878-1882), a następnie w Paryżu (1882-1895), gdzie uczył się pod okiem Carolusa-Durana.
W 1895 roku przyjechał do Krakowa i objął stanowisko profesora w Szkole Sztuk Pięknych. W 1910 r. został rektorem tej uczelni. Był współzałożycielem Towarzystwa Artystów Polskich „Sztuka” oraz Towarzystwa Przyjaciół Muzeum Narodowego w Krakowie.
Axentowicz ożenił się z Izabelą Giełgud, z którą miał ośmioro dzieci. Jego syn, Filip, zginął w 1915 roku, co zainspirowało go do namalowania obrazu „Matka nad grobem syna”. Zmarł 26 sierpnia 1938 r. i został pochowany na cmentarzu Rakowickim w Krakowie.
Twórczość
Axentowicz zyskał uznanie jako portrecista i malarz przedstawiający piękne kobiety oraz sceny rodzajowe związane z obyczajami Hucułów. Jego znane prace to:
- Pogrzeb Huculski (1882)
- Kołomyjka (1895)
- Portret damy w czarnej sukni (1906)
Wykonał także wiele prac związanych z tematyką ormiańską, w tym Chrzest Armenii (1900). Był autorem projektów witraży i plakatów oraz współzałożycielem towarzystw artystycznych.
Ordery i odznaczenia
- Krzyż Komandorski z Gwiazdą Orderu Odrodzenia Polski (1936)
- Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski (1923)
Wystawy i dziedzictwo
Wystawiał swoje prace w wielu miastach europejskich, a w 1998 roku w Muzeum Narodowym w Krakowie odbyła się wystawa monograficzna jego twórczości.
