Definicja Tenuty
Termin tenuta (wł. 'posiadłość, majątek; objętość; uniform’) wywodzi się z łaciny, gdzie słowo tenēre oznacza 'trzymać’. Tenuta ma dwa główne znaczenia:
- Tenuta dzierżawna – odnosi się do czynszu dzierżawczego, który dzierżawca płaci właścicielowi ziemi.
- Dzierżawa dóbr królewskich lub książęcych – dzierżawca takich dóbr był w Polsce w XVI i XVII wieku nazywany starostą niegrodowym lub tenutariuszem.
Wysokość Tenuty
Wysokość czynszu tenutowego ustalana jest w umowie. Praktyka ta jest szczególnie popularna w:
- Wielkiej Brytanii
- Francji
- Belgii
- Holandii
Poza Europą, tenuta występuje głównie w krajach kolonizowanych przez Brytyjczyków, takich jak:
- Wyspy Morza Karaibskiego
- Australia
- Nowa Zelandia
- Niektóre kraje afrykańskie
Wady Tenuty
Jedną z głównych wad tej formy dzierżawy jest niepewność dla dzierżawcy, co do zwrotu poniesionych nakładów przed wygaśnięciem umowy.
Inne Zastosowania
Termin tenuta odnosi się również do czynszu z terenów leśnych (obwodów łowieckich) oraz dzierżawy statków. Z drugiego znaczenia wywodzi się nazwa tenutariusz, średniowiecznolatyńskie określenie dzierżawcy, szczególnie w kontekście dzierżawy królewszczyzny.
Przypisy
- Kategoria: Historia gospodarcza
- Kategoria: Starostwa niegrodowe I Rzeczypospolitej