Teleradioterapia
Teleradioterapia to technika leczenia nowotworów za pomocą promieniowania jonizującego, w której źródło promieniowania znajduje się w pewnej odległości od tkanek. Głównym celem tej metody jest napromienianie określonej objętości tkanek, obejmującej guz nowotworowy oraz ewentualnie regionalne węzły chłonne.
Precyzyjne określenie objętości napromieniania jest kluczowe dla zapewnienia skuteczności leczenia oraz minimalizacji uszkodzeń zdrowych tkanek, zwłaszcza narządów krytycznych. W tym celu stosuje się zaawansowane techniki planowania leczenia, takie jak tomografia komputerowa (TK) lub rezonans magnetyczny (MRI).
Teleradioterapia jest wykorzystywana w onkologii do leczenia chorób nowotworowych oraz łagodzenia bólu, szczególnie w przypadku przerzutów do kości.
Terapia hadronowa
Jedną z form teleradioterapii jest terapia hadronowa, która dzieli się na różne typy, w tym:
- terapia cząstkami naładowanymi:
- protonami
- jonami
- ujemnymi mezonami pi
- terapia cząstkami neutralnymi:
- FNT – terapia szybkimi neutronami
- BNCT – terapia borowo-neutronowa
Podsumowanie
Teleradioterapia jest istotną metodą w leczeniu nowotworów, umożliwiającą precyzyjne napromienianie tkanek z zachowaniem bezpieczeństwa dla zdrowych struktur. Terapia hadronowa, w ramach teleradioterapii, oferuje różnorodne podejścia do leczenia nowotworów, wykorzystując różne typy cząstek.
