Teatr Dramatyczny im. Aleksandra Węgierki w Białymstoku – teatr działający od 1938 roku.
Historia
Teatr został założony w 1938 roku. W 1940 roku, po włączeniu Białegostoku do ZSRR, przemianowano go na Państwowy Teatr Polski Białoruskiej Socjalistycznej Republiki Radzieckiej. Jego dyrektorem był Aleksander Węgierko, który stworzył pierwszy stały zespół aktorski. Spektakle odbywały się w języku polskim, a repertuar obejmował utwory polskich i zagranicznych dramaturgów. W 1941 roku teatr został zamknięty z powodu II wojny światowej, ale wznowił działalność w 1944 roku.
W latach 1944-1945 zespół aktorski wzbogacił się o nowe talenty, a teatr zyskał na znaczeniu pod kierownictwem Bronisława Orlicza oraz Jerzego Zegalskiego, który wprowadził ambitny repertuar. W późniejszych latach reżyserowali tu także Krystyna Meissner oraz Roman Kordziński.
W latach 2021-2023 planowany jest remont, który obejmie przebudowę i modernizację budynku teatru przy ul. Elektrycznej 12, w tym dostosowanie do potrzeb osób z niepełnosprawnościami.
Siedziba teatru
Teatr mieści się w zabytkowym budynku w parku Księcia J. Poniatowskiego. Oferuje trzy sceny:
- Scena Duża – 496 miejsc (300 na parterze, 196 na balkonie)
- Scena Kameralna – 100 miejsc
- Scena Foyer – kawiarniana
Teatr dysponuje również pracowniami: krawiecką, modelatorsko-plastyczną, szewską, perukarską i stolarską oraz Archiwum Artystycznym.
Kontrowersje wokół patrona
Początkowo teatr miał nosić imię Józefa Piłsudskiego. Po zmianach w 1940 roku i kolejnych przekształceniach, w 1950 roku nadano mu imię Aleksandra Węgierki. W 2007 roku patronat Piłsudskiego został przywrócony, ale szybko zmieniono go na Węgierkę. Węgierko był oskarżany o wykorzystywanie teatru do propagandy radzieckiej.
Bibliografia
- Kategoria: Centrum (Białystok)
- Kategoria: Instytucje Kultury Samorządu Województwa Podlaskiego
