Tarnówko
Tarnówko to wieś w Polsce, zlokalizowana w województwie zachodniopomorskim, w powiecie goleniowskim, w gminie Goleniów. Usytuowana jest około 10 km na południowy wschód od Goleniowa, przy drodze prowadzącej do Stargardu, w dolinie otoczonej wzgórzami na Równinie Nowogardzkiej. W pobliżu znajduje się osada leśna o tej samej nazwie, posiadająca status osobnej miejscowości.
Wieś charakteryzuje się rolniczym charakterem oraz nowym budownictwem. Tereny wokół Tarnówka są pagórkowate, z dominującymi polami i łąkami, a od strony Danowa znajduje się las z niegdyś zbudowanym stawem. W latach 1975–1998 miejscowość należała do województwa szczecińskiego.
Zabytki
- Zabytkowy dwór: Zbudowany w pierwszej połowie XIX wieku w stylu neoklasycystycznym. Murowany z elementami ryglowymi, z gzymsami i opaskami wokół okien. Obecnie w remoncie, otoczony zaniedbanymi budynkami gospodarczymi oraz ogrodem.
- Kościół z XV wieku: Zachowała się jedynie kamienno-ceglana wieża z XIX-wieczną nadbudówką oraz fragmenty fundamentów. W okolicy znajdują się stare nagrobki oraz krzyże żeliwne, świadczące o istnieniu ewangelickiego cmentarza.
- Aleja dębów: Około 150-letnia aleja przy drodze do Tarnowa.
Historia
Najstarsze ślady osadnictwa w Tarnówku pochodzą z okresu kultury lateńskiej. Pierwsza wzmianka o wsi datowana jest na XV wiek. Tarnówko założono na planie ulicówki, będąc własnością rodu von Petersdorf do 1928 roku. W XVIII wieku funkcjonowały tu dwa folwarki oraz młyn wodny. W 1925 roku wieś liczyła około 115 mieszkańców.
Podczas II wojny światowej Tarnówko zostało niemal całkowicie zniszczone, ocalały jedynie ruiny kościoła oraz dwór z folwarkiem. Przed 1945 rokiem wieś nosiła niemiecką nazwę Lüttkenhagen, a w 1948 roku ustalono nową, polską nazwę Tarnówko.
