Tarcza numerowa
Tarcza numerowa to komponent telefonu, który umożliwia wybieranie numeru rozmówcy. W latach dziewięćdziesiątych XX wieku zaczęła być zastępowana klawiaturą numeryczną.
Zasada działania
Tarcza numerowa składa się z 10 otworów, przez które widoczne są cyfry od 0 do 9. Wybierając cyfrę, użytkownik obraca tarczę zgodnie z ruchem wskazówek zegara do oporu. Po zwolnieniu tarczy powraca ona do pierwotnej pozycji, generując impulsy elektryczne w zależności od wybranej cyfry:
- Cyfra 1 – 1 impuls
- Cyfra 2 – 2 impulsy
- Cyfra 0 – 10 impulsów
Wybieranie numerów przy użyciu tarczy nazywane jest wybieraniem impulsowym. Tarcza została wprowadzona w 1888 roku przez Almona Strowgera i była używana w mechanicznych centralach telefonicznych.
Wymiana technologii
Wraz z rozwojem technologii, wprowadzenie elektronicznych aparatów telefonicznych i central z systemem wybierania tonowego spowodowało stopniowe zanikanie tarczy numerowej.
Tarcza numerowa jest zatem ważnym elementem w historii urządzeń telekomunikacyjnych, który z czasem ustąpił miejsca nowoczesnym rozwiązaniom.